Po ciepłym przyjęciu przez trójmiejską publiczność trzech opowiastek o Koziołku Matołku zrealizowanych w ramach LEKCJI NIEGRZECZNOŚCI postanowiliśmy tchnąć w KOZIOŁKI nowe życie sceniczne i rozwinąć udramatyzowane czytanie do formy przedstawienia.
Kornel Makuszyński, Marian Walentynowicz
Szalonego przedstawienia akcji, w którym tytułowy bohater przemierzy cały świat w poszukiwaniu Pacanowa. Bez względu na to, czy dotrze on do celu swej wędrówki czy też nie – to po drodze będzie się działo, oj będzie się działo… Zapraszamy na skondensowaną dawkę PRZYGÓD KOZIOŁKA MATOŁKA w powstającej na żywo, graficznej dekoracji i na wspólną, żywiołową przygodę dla małych i nieco starszych.
Michał Derlatka o spektaklu: “Koziołek wędruje przez świat, szukając Pacanowa. A przy okazji przeżywa i doświadcza tylu przygód, że starczyłoby ich spokojnie na obdzielenie jeszcze paru innych matołków. Zostaje indiańskim wodzem, ląduje na księżycu, traci głowę, wygrywa konkurs lotów narciarskich… przy okazji odkrywa parę prawd o sobie i o świecie, paru zarozumialcom uciera nosa, zwiedza pół ziemskiego globu i żyje pełnią koziego życia. Kończy wędrówkę niemal dokładnie tam, gdzie ją rozpoczął po to, by pojąć, że cel który mu przyświecał był dość niedorzeczny… Pacanów, drogie dzieci i drodzy dorośli, jak każda utopijna idea, jest dużo bliżej niż myślicie. Dokładnie sto siedem godzin koziego marszu na południe, licząc z Gdańska, czyli zaledwie sześć godzin jazdy samochodem. I od razu wam powiem: w Pacanowie nie kują kóz. Lecz by to pojąć, trzeba przejść pół świata i przekonać się na własnej skórze… A jaką naukę, zapytacie drogie dzieci, mamy wynieść z takiej bajki? Może taką: czerpcie z własnych doświadczeń. Działajcie. Działając poznacie siebie samych. Forest Gump mawiał:<>. Może więc nie taki ten nasz Koziołek matołek? A dla dorosłych okołokoziołkowy cytat z Gombrowicza na koniec: Chcesz wiedzieć, kim jesteś? Nie pytaj. Działaj. Działanie Cię określi i ustali. Z działania swojego się dowiesz. Ale działać musisz jako “ja”, jako jednostka, bo tylko własnych potrzeb, skłonności, namiętności, konieczności możesz być pewny. Tylko takie działanie jest bezpośrednie, jest prawdziwym wydobywaniem siebie z chaosu, autostwarzaniem. Reszta – czyż to nie recytowanie, wypełnianie schematów, tandeta, kicz?”
Reżyseria, inscenizacja, dramaturgia: Michał Derlatka
Udźwiękowienie: Joanna Sówka-Sowińska
Oprawa plastyczna: Maciej Salamon
Oprawa plastyczna: Anna Dobrowodzka
Inspicjent, sufler: Katarzyna Wołodźko
Obsada: Anna Kociarz, Małgorzata Oracz, Piotr Chys, Piotr Witkowski, Katarzyna Wołodźko, Marcin Miodek.