Czarownica z szafy na szczotki

CZAROWNICA Z SZAFY NA SZCZOTKI – OPOWIEŚCI Z ULICY BROCA Pierre’a Gripari’ego. Lekcję poprowadzą: Katarzyna Dałek, Małgorzata Oracz, Piotr Biedroń, Krzysztof Matuszewski i Katarzyna Wołodźko.

Opieka artystyczna: Michał Derlatka, oprawa dźwiękowa: Joanna Sówka-Sowińska.

Ulica Broca istnieje w Paryżu, choć może być trudno znaleźć ją na mapie miasta. Mieszkają na niej ludzie z różnych krajów, których wspólnym zainteresowaniem jest zamiłowanie do zmyślonych historii. Bohaterami tych opowieści są czarownice, olbrzymy, syreny, wróżki, dobre diabełki, a nawet para butów i tajemniczy pan Tereferekuku.

Michał Derlatka o OPOWIEŚCI Z ULICY BROCA: “W tekście francuskiego autora padają słowa tak ostre jak “siusiukupa”, podnoszone są tematy tak ważkie jak choćby to, co robi niemowlak, kiedy nikt nie patrzy, czy jakie są konsekwencje niesłuchania złych rodziców. Tym, którzy uważają, że OPOWIEŚCI Z ULICY BROCA to teksty nie dla dzieci, wszelkie argumenty z rąk wybija fakt, że bajki autor wymyślał właśnie wspólnie z grupą… dzieci. Powstały szalone historie, często surrealistyczne, często absurdalne, nasycone nieskrępowaną dziecięcą wyobraźnią, konsekwentnie niekonsekwentne. Na Ulicy Broca bajki są “niegrzeczne” i zwykle baaaaardzo śmieszne. A pod “niegrzeczną” bajkową formą, od czasu do czasu udaje się autorowi przemycić treści skłaniające do refleksji nie tylko dzieci…”
“W OPOWIEŚCIACH Z ULICY BROCA liczy się nie tylko wyobraźnia, ale i absurd. Ten ostatni uzyskuje autor przez ciągłe odwołania do alternatywnej rzeczywistości, ale także przez język. Żarty czy humor abstrakcyjny wydobywa się właśnie przez stylistyczną ascezę. Jest tomik tym, co lubią dzieci – zbiorem pomysłowych, krótkich historyjek zaprawionych baśniowością.”
Izabela Mikrut, wortal o literaturze granice.pl

Pierre Gripari (ur. 1925 zm. 1990) – poeta, prozaik i dramaturg. W jego bogatym dorobku literackim można także znaleźć książki dla dzieci m.in. OPOWIEŚCI Z ULICY BROCA i BAJKĘ O KSIĘCIU PIPO, KONIU PIPO I KSIĘŻNICZCE POPI. Pisarz chętnie uprawiał tzw. fantastykę nowoczesną, łączącą stare rekwizyty baśniowe z realiami współczesności, niejednoznaczną, pełną filozoficznych podtekstów.